Le 23/02/10, 7:50
146.61425070732-27.308839817073
Allons enfants de la patrie... La fière patrie risque d’avoir à légèrement rougir de l’image que donnent ses chers enfants. Et oui, c’est triste et même très triste à dire, mais l’image dont semble jouir les français à l’étranger, et que je combattais avec force, semble finalement, du moins pour une frange d’entre nous (les français) être justifiée. Que dire de cette jeunesse, en nombre dans ce camp (à tel point que la TV commune tourne parfois en français) qui se comportent comme une bande de scoots lobotomisés. Non je suis désolé, je ne suis ni réac’ ni associable mais certains sont vraiment, VRAIMENT grave !!! Oh my god comme disent les gens d’ici, déjà bourrés à 17h en plein harcèlement sexuel sur les deux pauvres hollandaises... Et même pour l’un d’entre eux, un petit passage nu devant cette assistance partagée entre la lacitude pour certains, l’euphorie pour les autre et l’admiration même pour ceux qui restent.
Enfin, heureusement, certains sauvent l’honneur des couleurs. Et oui, tout arrive et il ne faut jamais désespérer, nous avons, pour la première fois aujourd’hui lié contact avec deux groupes de sympathiques français, que je qualifierai de plus « discrets » et dont la mentalité nous correspond mieux. Ainsi, cela fera définitivement taire les mauvaises langues qui dans notre dos nous reprochaient sans aucun doute possible notre caractère introverti.
Que rajouter à cela ? Et bien aujourd’hui il a plu !!! Horreur des horreurs, le travail a du s’interrompre en plein milieu de la journée et nous n’avons donc pu remplir que 3 bins... Mais qu’importe tout cela, car l’argent n’est pas tout loin de la, et c’est grâce à cette pluie finalement providentielle que nous avons pu lier ce contact qui manquait tant à Julie (et moi aussi bien sur...j’aime les gens...des fois).
Zo ne lange uitleg komt alleen maar omdat we hier veel franse hebben gezien en hier in deze boerderij zeker meer dan ergens anders. Waarschijnlijk een werker op twee is frans. Vrijdag was dus maar tot twaalf uur gewerkt en ze zijn hier dan beginnen drinken en waren allemaal zat om vijf uren. Heel weinig meisjes en de enigste die dan alleen lijken te zijn hadden toen heel veel aandacht (twee Hollandse in deze geval). Ik weet niet of ze het fijn vonden maar konden er ook niet veel aan doen. Het was dan nog erger omdat het zaterdag vrij was, maar na een tijd waren de bieren leg en zijn ze dan maar naar Shepparton geweest. Voor jullie lijkt dat dan waarschijnlijk niets en eigenlijk voor ons ook niet maar er gebeurt hier dan ook bijna niets, dat was wat animatie op een vrijdag “avond”.
Ondertussen zijn we dan terug in ons werk week en hebben vandaag onder de regen moeten werken. Het is te zeggen, het was grijs toen we begonnen, een paar druppels soms is maar tegen 9u30-10u is het echt hard beginnen regenen en als je dan onder de bomen staat zijn het echt dikke druppels die op je vallen. Na een tijd onder de regen moesten we stoppen en ergens gaan schuilen, waar wanneer het hier nog drukker is mensen kunnen kamperen. Daar hebben we zeker een uur moeten wachten en uiteindelijk (de regen was toen voorbij maar de ladders helemaal nat dus gevaarlijk) moesten we terug naar de camping kommen en om 12u30 terug beginnen werken, we hebben ons bin moeten vol doen en dan 1u in de camping moeten wachten. Dat alleen maar om te zeggen dan het geen goeie dag was dat we niet hebben kunnen werken en dat we helemaal nat waren, maar dat is nu ook al voorbij en we genieten nu van drogen kleren.
Dankzij de regen hebben we met Franse gepraat, ja ja Franse maar het is dan toch gemakkelijker om met Franse te praten. Ondanks de anderen Franse zijn die iets ouder, houden meer van kalm en zo. Daar hebben we dan een hele tijd gepraat. We gaan niet gemakkelijk naar de mensen toe maar ik vind het vast aangenaam om met andere mensen te praten en naar hun avonturen te luisteren, een koppel is in Australië sinds juli en een andere groep van december.
De peren zijn bijna gedaan misschien en als ze ons nog willen gaan we dan de appelen plukken die zouden bijna klaar zijn maar daar zouden ze ook minder volk nodig hebben dus niets is zeker, we zien wel hoe dat allemaal zal doorlopen en jullie zullen wel op de hoogte blijven.
Enfin, heureusement, certains sauvent l’honneur des couleurs. Et oui, tout arrive et il ne faut jamais désespérer, nous avons, pour la première fois aujourd’hui lié contact avec deux groupes de sympathiques français, que je qualifierai de plus « discrets » et dont la mentalité nous correspond mieux. Ainsi, cela fera définitivement taire les mauvaises langues qui dans notre dos nous reprochaient sans aucun doute possible notre caractère introverti.
Que rajouter à cela ? Et bien aujourd’hui il a plu !!! Horreur des horreurs, le travail a du s’interrompre en plein milieu de la journée et nous n’avons donc pu remplir que 3 bins... Mais qu’importe tout cela, car l’argent n’est pas tout loin de la, et c’est grâce à cette pluie finalement providentielle que nous avons pu lier ce contact qui manquait tant à Julie (et moi aussi bien sur...j’aime les gens...des fois).
Zo ne lange uitleg komt alleen maar omdat we hier veel franse hebben gezien en hier in deze boerderij zeker meer dan ergens anders. Waarschijnlijk een werker op twee is frans. Vrijdag was dus maar tot twaalf uur gewerkt en ze zijn hier dan beginnen drinken en waren allemaal zat om vijf uren. Heel weinig meisjes en de enigste die dan alleen lijken te zijn hadden toen heel veel aandacht (twee Hollandse in deze geval). Ik weet niet of ze het fijn vonden maar konden er ook niet veel aan doen. Het was dan nog erger omdat het zaterdag vrij was, maar na een tijd waren de bieren leg en zijn ze dan maar naar Shepparton geweest. Voor jullie lijkt dat dan waarschijnlijk niets en eigenlijk voor ons ook niet maar er gebeurt hier dan ook bijna niets, dat was wat animatie op een vrijdag “avond”.
Ondertussen zijn we dan terug in ons werk week en hebben vandaag onder de regen moeten werken. Het is te zeggen, het was grijs toen we begonnen, een paar druppels soms is maar tegen 9u30-10u is het echt hard beginnen regenen en als je dan onder de bomen staat zijn het echt dikke druppels die op je vallen. Na een tijd onder de regen moesten we stoppen en ergens gaan schuilen, waar wanneer het hier nog drukker is mensen kunnen kamperen. Daar hebben we zeker een uur moeten wachten en uiteindelijk (de regen was toen voorbij maar de ladders helemaal nat dus gevaarlijk) moesten we terug naar de camping kommen en om 12u30 terug beginnen werken, we hebben ons bin moeten vol doen en dan 1u in de camping moeten wachten. Dat alleen maar om te zeggen dan het geen goeie dag was dat we niet hebben kunnen werken en dat we helemaal nat waren, maar dat is nu ook al voorbij en we genieten nu van drogen kleren.
Dankzij de regen hebben we met Franse gepraat, ja ja Franse maar het is dan toch gemakkelijker om met Franse te praten. Ondanks de anderen Franse zijn die iets ouder, houden meer van kalm en zo. Daar hebben we dan een hele tijd gepraat. We gaan niet gemakkelijk naar de mensen toe maar ik vind het vast aangenaam om met andere mensen te praten en naar hun avonturen te luisteren, een koppel is in Australië sinds juli en een andere groep van december.
De peren zijn bijna gedaan misschien en als ze ons nog willen gaan we dan de appelen plukken die zouden bijna klaar zijn maar daar zouden ze ook minder volk nodig hebben dus niets is zeker, we zien wel hoe dat allemaal zal doorlopen en jullie zullen wel op de hoogte blijven.
