Julie et Vincent la tête à l'envers

On est tombés dans les pommes comme deux bonnes poires...

Le 18/02/10, 6:39

146.61425070732-27.308839817073

Et bien nous y voilà, nous avons quitté Shep’ hier au petit jour pour rejoindre Mooroopna, petite localité située à... Attention quel bond en avant dans notre voyage et sur notre compteur kilométrique... 8 km !

Enfin qu’importe, le départ n’est pas motivé par l’envie d’air neuf mais bien par l’appât du gain ! Et oui, je sais que c’est triste à dire mais nous avons littéralement couru après l’argent... mais après tout qui êtes vous pour nous juger, vous les travailleurs ?! Ainsi donc nous voilà arrivés dans une nouvelle ferme que je qualifierai d’industrielle en ce sens qu’elle est proprement ENORME et que tout est réglé ici comme du papier à musique où chacun joue sa partition, certes à la perfection, mais que sa partition. Notre morceau ? La cueillette des poires bien sur, poires qui pour certaines sont proprement gigantesques. Et comme le dit Ron notre superviseur, « elles sont destinées à l’exportation au Canada » (tellement qu’elles sont bien nos poires). Enfin bref, après deux jours de travail et une nuit dans le camping de la ferme, qui fait passer celui de Shep’ pour un « top » tourist park pour le coup, nous sommes un peu crevés mais plus riches de quelques dollars mais surtout de cette nouvelle expérience.

PS : de plus je sais aujourd’hui que si nombre d’australiennes sont « bien portantes » c’est que la poire avec une belle forme de poire est telle « a beautiful woman », selon le superviseur. Ainsi, si chez nous ses femmes se cachent parfois, elles sont ici des canons de beauté.

Hier nog eens een beetje nieuws. Zo als jullie het al weten zijn we nu met de peren bezig. Wij dachten dat ons eerste werk al in een grote boerderij was maar toen we hier aankwamen zagen we wat echt grote is. Alles is hier een grote, industrieel eigenlijk, de eerste keer kregen we een uitleg voor ons alleen nu was het meer een les dan een uitleg : hoe we op de lader moeten staan, hoe we de lader moeten zetten, niet te ver open niet te ver toe. De peren moeten hun staartje hebben want die peren gaan naar Canada, en zo voort. Dat heeft zeker een uur geduurd. Gisteren ging het niet zo vlot want het is niet zo gemakkelijk als appelen, je mag ze niet allemaal nemen. Maar ja vandaag ging het beter, t’is te hopen dat het blijft duren. Vrijdag stopen ze hier vroeg dus dan kunnen we niet zo veel werken als we willen en zaterdag is vrij...Dus de volgende dagen zullen niet zo vermoeiend zijn, maar dan verdienen we ook niet veel, want we zijn hier gekomen omdat het meer verdiend dan de appelen. We zullen zien na 8 dagen hoe veel we verdiend hebben als het echt interessant is...

En als ik het had gezegd kunnen we hier blijven slapen. Ze hebben kamers voor het werkvolk maar we kunnen ook kamperen. We hebben spijtig genoeg nog niet veel fotos maar ik wou dat jullie dat konden zien, echt heel “rustiek”, eigenlijk zijn de badkamers heel rustiek want de rest is niet echt speciaal, maar verwacht dan maar fotos want dat had ik nog nooit gezien... Ha toch hebben we een paar fotos, geniet er van Smile

Zeg Elise, il slaap op mijn buik en rechs als je achter de van staat met u rug naar de van...Is dat duidelijk genoeg? Hier is geen strand dus geen topmodel picture.

Ik zal blijven kijken of mijn neefje gaat schrijven Smile


Allee tot de volgende keer.

[ Voir les photos : Australie - Shepparton ]

julie-vincent
Blogs de voyages - © Copyright www.enroutes.com 2021 - Contact
Referencement et création de site : www.trafimedia.fr